Kwartaalupdate Q3 2025: Een trimester gespaard van turbulentie

Gematigde economische groei

De wereldeconomie blijft in het algemeen matig groeien. De PMI-indicatoren liggen licht boven 50 (grens tussen groei en vertraging) in China, Japan en Europa. Alleen de VS toont een lager cijfer, maar nog steeds zonder recessierisico. India loopt nog steeds met ruime voorsprong voorop, maar de invoering van 50 % invoerrechten op Indiase producten lijkt de cijfers van september te hebben beïnvloed. Al lijkt het vooral om een psychologisch schrikeffect te gaan, want India exporteert nauwelijks naar de Verenigde Staten.

Verzwakkende arbeidsmarkt in de VS

De recente cijfers over de werkgelegenheid in de Verenigde Staten hebben economen geschokt. Nog meer nu de geruststellende cijfers van begin dit jaar ook fors naar beneden zijn bijgesteld.

Een mogelijke verklaring is de gecombineerde impact van tarieven en de vooruitgang in kunstmatige intelligentie.

Aan de ene kant staan ​​Amerikaanse bedrijven voor een keuze om de impact van tarieven te beheersen:

• Ofwel verhogen ze de verkoopprijzen van hun producten. Maar dat brengt risico's met zich mee voor hun inkomsten.
• Ofwel integreren ze de tarieven op hun balansen door een daling van hun winstmarges te aanvaarden.
• Ofwel verlagen ze hun productiekosten, en daar komt de werkgelegenheidsfactor om de hoek kijken.

Aan de andere kant versnellen bedrijven hun investeringsprogramma's in kunstmatige intelligentie. Die trend is duidelijk terug te zien in de resultaten van bedrijven die dat mogelijk maken, zoals Nvidia, Broadcom, Oracle, enz. Deze bedrijven blijven records breken. Het valt niet te ontkennen dat kunstmatige intelligentie steeds meer arbeid begint te vervangen. En sommige bedrijven nemen steeds drastischer maatregelen: Accenture vreest dat zijn analyse- en adviesactiviteiten overbodig zullen worden en kondigde het ontslag aan van 11.000 werknemers die ‘niet openstaan voor de implementatie van AI’.

Lichte stijging van inflatie

De invoering van douanetarieven door de Verenigde Staten had de vrees voor een snelle stijging van de inflatie aangewakkerd. Zeker in de Amerikaanse economie, aangezien de tarieven van toepassing zijn op vrijwel alle geïmporteerde producten. Maar sinds de aankondiging op ‘Liberation Day’ in april hebben we een wildgroei aan bilaterale overeenkomsten, uitzonderingen en ommezwaaien van Donald Trump gezien. Bovendien rekenen bedrijven deze tarieven niet altijd door in hun verkoopprijzen.

Zo is de inflatie in de Verenigde Staten ongetwijfeld gestegen, maar in relatief beperkte mate. De nominale inflatie (stijging van prijzen van goederen en diensten) en de kerninflatie (Stijging van prijzen zonder energie en voeding) liggen rond de 3 %. In Europa blijft de nominale inflatie zeer dicht bij de 2 %.

De combinatie van een sterk vertragende arbeidsmarkt en een nog steeds redelijke inflatie bleken het startsignaal voor de Federal Reserve om haar renteverlagingsprogramma te hervatten. Het is belangrijk om te onthouden dat de Fed (in tegenstelling tot de ECB, die als enige doel heeft de inflatie te beheersen) een dubbel doel heeft: gecontroleerde inflatie én sterke werkgelegenheid. In deze context slaat de balans nu door naar de ondersteuning van de werkgelegenheid.

De markt verwacht dit jaar nog een of twee extra renteverlagingen in de Verenigde Staten, gevolgd door een of twee verlagingen in 2026. In Europa is die verwachting er voorlopig niet. Logisch ook, aangezien de inflatie hier zeer dicht bij de doelstelling van 2 % ligt.

Heel wat economen vrezen nog steeds een vertraagd effect van douanetarieven op de inflatie. Bovendien is het belangrijk om de ontwikkeling van de grondstoffenprijzen in de gaten te houden. De prijzen van industriële metalen, exclusief edelmetalen, zijn de afgelopen maanden flink gestegen. Denk hierbij aan koper, aluminium, ijzererts, enz. Deze grondstoffen hebben een invloed op de productiekosten van industriële bedrijven. Dat zou de inflatiecijfers in de komende maanden kunnen beïnvloeden.

Tot slot blijft de geopolitieke context een onvoorspelbare risicofactor.

• De oorlog in Oekraïne lijkt nog lang niet opgelost en er wordt gevreesd voor een overslaand conflict naar NAVO-landen.  
• De onderhandelingen over een vredesovereenkomst in Gaza hebben alvast geleid tot een daling van de olieprijzen, maar de situatie blijft gespannen.

Naast internationale spanningen is ook de binnenlandse politiek in verschillende landen een potentiële bron van volatiliteit. In de Verenigde Staten hebben de mislukte onderhandelingen over de financiering van openbare diensten de afgelopen dagen geleid tot een bijna volledige verlamming van deze diensten, een zogenaamde ‘shutdown’.

In Frankrijk viel de regering-Bayrou begin september en zijn opvolger hield het amper een maand vol. In ons buurland hebben ze het nu over een ‘regimecrisis’, met mogelijke nieuwe verkiezingen of zelfs het aftreden van president Macron. Meteen was er een impact merkbaar op de rentetarieven op staatsobligaties (die het Italiaanse niveau hebben bereikt) en op de aandelenkoersen van Franse banken.

Ons beleggingsteam houdt al deze risicofactoren uiteraard nauwlettend in de gaten.

Binnen aandelen hebben we onze positie in de Verenigde Staten gedurende het kwartaal gestaag en selectief uitgebreid. De aankopen waren geconcentreerd in drie segmenten.

1. Grote technologiebedrijven
2.  Mijnbouwbedrijven in onder andere goud, lithium en koper
3. Smallcaps (bedrijven met nog een kleinere marktkapitalisatie)

Ook de positie in Chinese aandelen werd vergroot. De recente technologische vooruitgang van het land kunnen we niet ongemerkt voorbij laten gaan, terwijl de binnenlandse consumptie geleidelijk herstelt. We hebben wel winst genomen op Japanse aandelen na een sterke relatieve rally. Daarnaast is de positie in Indiase aandelen verder afgebouwd, omdat de winstgroei van bedrijven onder druk blijft staan.

Binnen de obligatiesector werden aan het begin van het kwartaal langlopende staatsobligaties aangekocht om te profiteren van de hoge rentes. In september werden enkele Amerikaanse obligaties verkocht nadat de rente in de zomer flink was gedaald, wat mooie winsten op de koersen van deze obligaties opleverde.

Daarentegen werden langlopende Europese staatsobligaties behouden. De rentes in Europa is relatief stabiel gebleven, terwijl de inflatie momenteel onder controle lijkt te zijn en de economische groei verder zou kunnen vertragen of zelfs stagneren.

De Franse langlopende obligaties werden eind augustus versterkt. De stijgende Franse lange rente en de hernieuwde toename van politieke onzekerheid in de markt creëerden een aantrekkelijk instappunt. De algehele positie blijft echter relatief bescheiden in vergelijking met andere Europese landen.

Bedrijfsobligaties hebben sinds begin dit jaar sterk gepresteerd ten opzichte van staatsobligaties. Een deel van de high-yield obligaties werd afgebouwd om het kredietrisico van de portefeuille te verbeteren.